Η ταπεινότητα νικά την περηφάνια

Έπρεπε να σηκώσω τη μύτη μου τόσο ψηλά, ώστε να είναι αυτή η πρώτη που θα προσκρούσει

με την κεραμίδα που μου ήρθε κατακέφαλα.

Έπρεπε να πασαλειφτώ με τα σκατά και τη στάχτη, για να καταλάβω καλά ότι αυτά δεν είναι ότι ψάχνω να βρω.

Έπρεπε να χάσω όλη μου την παιδική ηλικία, για να αντιληφθώ ότι η παιδικότητα μου είναι η μοναδική πολύτιμη ιδιότητα μου.

Η ζωή μερικές φορές είναι τραγικά ειρωνική, απότομα αποφασιστική και σφαλερά εντυπωσιακή...

Τόση σιωπή εδώ-Τόση φασαρία εκεί έξω

Και ξαφνικά το δέρμα μετατράπηκε σε βράχια..σκληρά, άκαμπτα, απρόσιτα, επικίνδυνα... Για να χωρίζει 2 θάλασσες. Η μία είναι χωρίς όνομα. Πάντα τη θυμάμαι να περιμένει τη σειρά της. Σιωπηλή. Χωρίς παράπονα. Λέει μόνο όσα πρέπει. Κι από την άλλη εκείνη η θάλασσα...Η μαύρη απ'το κακό της, που απορείς μ τη φουρτούνα της. Κάνει τόσο θόρυβο στην ακτή της. Φοβάσαι μέχρι και να βουτήξεις τα πόδια σου. Συστήνεται με το όνομα “Οι άλλοι ” και πάντα μα πάντα έρχεται αργοπορημένη...

Τώρα πια δε ζω για δύο

Ωρίμανση δεν είναι μόνο να ξέρεις να εκφράζεσαι,

αλλά και να ξέρεις πότε πρέπει να σταματήσεις να το κάνεις.

http://www.youtube.com/watch?v=TSoDj9mD60k&feature=related

Like A Summer Rose

Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση ...

"Ν.Μποφίλιου"

http://www.youtube.com/watch?v=Snyxh8PtYkQ

statement

in love with whatever loves.

έλα.μαζί.

Τώρα που ο κόσμος καταρρέει...πως θα επιβιώσουμε αν δεν είμαστε μαζί;

Μα απ'ότι φαίνεται μόνη εγώ έχω μείνει μ' αυτό το όνειρο.

Και είναι αργά μ' ακούς;

Είναι αργά για να το δώσω πίσω.

Σκότωσε με λίγο πιο αργά.

Δε με νοιάζει πως με βλέπεις εσύ.

Με νοιάζει πως σε βλέπω εγώ.

Και εγώ. .σε βλέπω ως το πιο αισθησιακό και ερωτικό πλάσμα που υπάρχει γύρω μου.

Γιατί έτσι πρέπει.Γιατί έτσι είναι.

Και έτσι ό,τι πιστεύω θα το καλώ.

Και ό,τι πρεσβεύω θα με ακολουθεί.

Δε φοβάμαι τη φωτιά΄την αποζητώ.

ΚΟΙΤΑΩ ΨΗΛΑ

...και κάθε επανάσταση σε μετάβαση διασπείρει σύγχυση.Το παλιό δεν έχει πεθάνει

και το καινούριο δεν έχει ακόμα γεννηθεί...

"Π.Μανδραβέλης"

http://www.youtube.com/watch?v=bUCXVfhMZVY

Hello Darkness, my old friend

Τα διασκορπισμένα μου εγώ μαζεύω σε ένα.

Τους φόβους διαχωρίζω από το όλο.

Τα θέλω μου ξεμπερδεύω από τα θέλω τους.

και αναγεννιέμαι από τις στάχτες...που μετέτρεψα σε ό,τι θέλω εγώ.

και το στόμα θα μιλάει σε α' ενικό.

http://www.youtube.com/watch?v=Ggk2HGK5RWE

Τέλος Εποχής:)

Κάθε ώρα, κάθε στιγμή είσαι υπεύθυνος για μία επιλογή..που μπορεί να σε πάει πίσω, να σε αφήσει εκεί που είσαι ή να σε σπρώξει μπροστά.Αλλάζω μάτια, παίρνω στα σοβαρά την αλήθεια σου και αρχίζω να μαθαίνω να ζω..απ' την αρχή.

Unsaid.

Not that the summer is less pleasant now
Than when her mournful hymns did hush the night,
But that wild music burthens every bough,
And sweets grown common lose their dear delight.
Therefore like her I sometime hold my tongue,
Because I would not dull you with my song.

"W.Shakespeare-Sonnet 102"

not getting you off

Πάντα υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως εσύ και μόνο εσύ είσαι ο πιο όμορφος...

μη τον χάσεις από τα μάτια σου...

Some kind of freedom wanted~

Οι άνθρωποι είναι η Ιστορία.Αυτοί τη γράφουν.Αυτοί τη μοιράζονται.Αυτοί την αλλάζουν.

Τα κενά της δε σκεπάζονται.Παραμένουν άδειες σελίδες...

Που περιμένουν τη μαγκιά κάποιου που θα τις γεμίσει περνώντας.

ΞΥΠΝΑ

|Game Over|

Όταν αρχίσεις να ανήκεις στην πλειοψηφία των ατόμων που χαιρετάω μηχανικά και από την ολότητα του είναι μου τυπικά, τότε ναι! να αρχίσεις να φοβάσαι...γιατί τότε όλα θα έχουν τελειώσει και εσύ στο σημείο καμπής θα έχεις χάσει το παιχνίδι.Θα έχεις μπει σε καλούπι και θα ναι αργά.

Να προσέχεις στη στροφή. . .

το θύμα σου...αυτό που άφησες να κείτεται στην άκρη του δρόμου, αβοήθητο...ελπίζω μόνο να θυμάσαι που το άφησες.γιατί το ξέρεις και το ξέρω.κάποτε θα γυρίσεις να το βρεις.

Τα αντίο δε λέγονται έτσι

Όποιο σώμα κι αν πιάνεις, θα νιώθεις πως ακουμπάς το δικό μου.

Όσα στόματα κι αν φιλήσεις, η δική μου γεύση θα είναι στα χείλη σου.

Κάθε ζευγάρι μάτια που θα ψάχνεις, θα παίρνει το χρώμα των δικών μου.

Μη τρομάξεις. Είναι η Κατάρα μου. Σ' ακολουθώ. Έτσι πάει.

Στο είχα πει απ' την αρχή, όταν σου λένε σ' αγαπώ μην καμαρώνεις...

...Ακολουθώντας τα ίχνη του!

Μπορεί να μη γίνεται πάντα να δεις το φως.

Μη χαθείς ψάχνοντας το...

Ακολούθα τις σκιές...

Πολλές φορές αυτές είναι που προδίδουν τα πάντα.

Τις πιο ευδιάκριτες μορφές, τα στοιχεία που δε φαίνονται με την πρώτη ματιά.

Και το φως θα βγει...